Anup Joshi

Leidinggevend directeur
Het Carbon Institute
Verenigde Staten

Over Anup Joshi

Dr. Anup Joshi heeft onlangs een Referentie-emissieniveau (RL) voor Terai Arc Landscape, Nepal, een subnationaal REDD + -project. Anup gebruikte LANDSAT-satellietgegevens, Rapid Eye-beelden met hoge resolutie, luchtfoto's en topografische kaarten om ontbossing en aantasting van bossen in TAL tussen 1999 en 2011 te analyseren. Anup werkt momenteel samen met de regering en niet-gouvernementele instanties in Nepal en Thailand om MRV-protocollen en activiteiten ontwikkelen om de koolstofvoorraden in het bos nauwkeurig te meten, bewaken, rapporteren en verifiëren voor een succesvolle implementatie van op prestaties gebaseerde REDD + -programma's op subnationaal en nationaal niveau. Anup was ook een cursusinstructeur voor het geavanceerde Terrestrial Carbon Accounting Certificate dat in 2013 werd behaald aan de University of California, San Diego.

Onderzoek

Sinds 1984 houdt Anup zich bezig met het behoud en beheer van wilde dieren in de laaglanden van Nepal. Hij bestudeerde het ruimtegedrag van de gewone palm civetkat en de natuurlijke historie en bewegingspatronen van de luiaardbeer in het Chitwan National Park, Nepal. Tijdens deze onderzoeken werd duidelijk dat de beschermde gebieden alleen niet voldoende zijn voor het behoud van grote zoogdieren op de lange termijn. Daarom breidde hij zijn studies uit met uitbreiding en herstel van habitats en motiveerde hij lokale gemeenschappen om een ​​gemeenschapsbos te creëren. Hij initieerde het Baghmara Community Forest in de bufferzone van het Chitwan National Park. Dit werd het model voor de Buffer Zone Act van 1993. In navolging van dit model hebben lokale gemeenschappen met hulp van nationale en internationale instanties gemeenschapsbossen uitgebreid tot meer dan 5,000 ha gedegradeerde en overbegraasde gronden grenzend aan het park. Het Baghmara Community Forest helpt ook om de beweging van de gemeenschapsbosbouwgebruikersgroep uit te breiden van de middelste heuvels naar de Nepalese laaglanden.

Hij gebruikte een GIS-model om de mogelijkheid aan te tonen om 11 beschermde gebieden in de Terai of laaglanden van Nepal en India te koppelen om verspreiding en genstroom voor tijgers en andere grote zoogdieren te behouden. Dit model is door het World Wildlife Fund (WWF) uitgegroeid tot het Terai Arc Landscape (TAL) Project. Als Project Scientist voor WWF ontwikkelde hij een 10-jarig strategisch plan voor TAL; bosomstandigheden van TAL geanalyseerd op basis van satellietgegevens met behulp van teledetectie.

Zijn doel is om de nieuwste beschikbare wetenschappelijke tools te gebruiken om strategieën voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen te ontwerpen, ontwikkelen, coördineren, implementeren, bewaken en evalueren om de bescherming van wilde dieren en ecosysteemdiensten te maximaliseren. Hij brengt hierin een sterk geloof in een multi-stakeholder en interdisciplinaire aanpak die de samenwerking omvat van ecologen, sociologen en economen die werken met lokale gemeenschappen, overheidsinstanties.

Geselecteerde publicaties

• Joshi, AR, K. Tegel, U. Manandhar, N. Aguilar-Amuchastegui, N. Chand, RB Dangi, AN Das, E. Dinerstein, A. Eivazi, L. Gamble, B. Gautam, K. Gunia, M. Gunia, D Hall, J. Hämäläinen, M. Hawkes, A. Joshi, C. Joshi, V. Junttila, SK Gautam, Y. Kandel, P. Kandel, T. Kauranne, R. Koirala, A. Kolesnikov, P. Latva-Käyrä, S. Lohani, SM Nepal, J. Niles, U. Nocker, BN Oli1, J Peuhkurinen, Y. Pokharel, G. Powell, P. Rana, SM Shrestha, T. Suihkonen, GJ Thapa. (In de pers). Een nauwkeurig REDD + referentieniveau voor Terai Arc Landscape, Nepal met behulp van LiDAR Assisted Multi-source Program (LAMP). Banko Jankari 2014.
• Smith, JLD, C. McDougal, B. Gurung, N. Shrestha, M. Shrestha, T. Allendorf, AR Joshi, en N. Dhakal. 2010. De toekomst veiligstellen voor de tijgers van Nepal: lessen uit het verleden en het heden. In Ronald Tilson en Philip J. Nvhus (red.). Tigers of the World (2e ed.). Elsivier Press.
• Wikramanayake, E., M. McKnight, E. Dinerstein, A. Joshi, B. Gurung en D. Smith. 2004.Het ontwerpen van een natuurbehoud voor tijgers in door mensen gedomineerde omgevingen. Conservation Biology 18 (3): 839-844.
• Joshi, AR, MK Shrestha, JLD Smith en S. Ahearn. 2003. Bosclassificatie van Terai Arc Landscape (TAL) op basis van LANDSAT7-satellietgegevens. Een rapport ingediend bij het World Wildlife Fund, Washington, DC 44 pp.
• Joshi, AR 2002. Terai Arc Landscape: A New Approach for Conservation. World Wildlife Fund, Washington, DC 69 pp.
• Joshi, AR, E. Dinerstein en JLD Smith. 2002. De Terai Arc: beheer van tijgers en andere wilde dieren als metapopulatie. In Terristrial Ecoregions of the Indo-Pacific: Conservation Assessment door Wikramanayake, E., E. Dinerstein, CJ Loucks et al. Island Press. 645 pagina's
• Ahearn, SC, JLD Smith, AR Joshi, en J. Ding. 2001. TIGMOD: een op individuen gebaseerd ruimtelijk expliciet model voor het simuleren van interactie tussen tijger en mens in bossen voor meervoudig gebruik. Ecologische modellering, 140: 81-97.
• Garshelis, DL, Joshi, AR, en Smith, JLD 2000. Dichtheid en relatieve overvloed van luiaardberen schatten​ Ursus, 11: 87-98.
• Joshi, AR 1999. Beoordeling van de landschapsschaal van het Chitwan-Parsa-Valmiki Tiger Conservation. WWF Nepal-programma, Kathmandu. 55 pp.
• Smith, JLD, C. McDougal, SC Ahearn, AR Joshi, en K. Conforti. (1999). Metapopulatiestructuur van tijgers in Nepal. In Riding the Tiger: Tiger Conservation in Human-dominated Landscapes. Bewerkt door J. Seidensticker, S. Christie en P. Jackson. Cambridge University Press. Pp. 176-191.
• Joshi, AR, JLD Smith en DL Garshelis. 1999. Sociobiologie van de Myrmecophagous Sloth Bear in Nepal. Canadian Journal of Zoology, 77 (11): 1690-1704.
• Garshelis, DL, AR Joshi, JLD Smith en CG Rice. 1999. Actieplan voor luiaardberen. IUCN Species Survival Commission. In statusonderzoek en actieplan voor instandhouding. Samengesteld door C. Servheen, S. Herrero en B. Peyton. IUCN / SSC Bear and Polar Bear Specialist-groepen. IUCN, Gland, Zwitserland. Pp. 225-240.
• Joshi, AR, DL Garshelis en JLD Smith. 1997. Seizoensgebonden en habitatgerelateerde diëten van luiaardbeer in Nepal​ Journal of Mammalogy, 78 (2): 584-597.
• Joshi, AR, DL Garshelis en JLD Smith. 1995. Home Ranges van luiaardberen in Nepal: implicatie voor het behoud. Journal of Wildlife Management, 59 (2): 204-214.
• Joshi, AR, JLD Smith en FJ Cuthbert. 1995. Invloed van voedseldistributie en predatiedruk op het afstandsgedrag in Palm Civets. Journal of Mammalogy, 76 (4): 1205-1212.

Sluit u aan bij onze wereldwijde samenwerking.

Help ons de volgende generatie klimaatleiders op te leiden.

Laten we contact maken