Meest recent rapporteerde het IPCC zijn beoordeling van het verband tussen klimaatverandering, oceanen en de cryosfeer. Het recente speciale rapport van het IPCC over de oceaan en de cryosfeer in een veranderend klimaat (SROCC) geeft een donker beeld van de diepte van de gevolgen voor 's werelds grootste ecosysteem. Er zijn samenvattingen van het SROCC-rapport hier.
Het IPCC is een transparant en uitgebreid internationaal wetenschappelijk partnerschap dat vertegenwoordigt 195 aangesloten landen. Zijn beoordelingsrapporten zijn gezaghebbende compendia van het meest recente onderzoek naar de oorzaken, gevolgen en oplossingen voor klimaatverandering. (Even terzijde, het is niet alleen het IPCC dat deze conclusies trekt, maar ook 17 nationale academies van wetenschap van overal op de wereld). De speciale IPCC-rapporten worden gevraagd door het UNFCCC en helpen de wereldwijde gemeenschap van klimaatbeleidsmakers om complexe vragen te begrijpen, waaronder het verschil in impact tussen 1.5 ºC en 2 ºC opwarming en de rol van landgebruik bij het stimuleren van klimaatverandering.
Achtergrond: UNFCCC, Oceanen en klimaatverandering
Het UNFCCC is een baken van consensusvorming en samenwerking op het gebied van internationaal beleid. UNFCCC vraagt IPCC-rapporten om beleidsgesprekken te informeren, en op basis van de rapporten komen onderhandelaars uit elk land sinds 1992 jaar in jaar uit bijeen om te bespreken hoe de "super slecht probleemVan klimaatverandering. Sinds de oprichting heeft het UNFCCC meer consensusbeslissingen genomen dan enig ander VN-orgaan. Hoewel de processen van het UNFCCC en de Overeenkomst van Parijs traag, methodisch en systematisch zijn, zijn ze prachtige modellen voor langdurige menselijke samenwerking.
Een blauw pad vooruit
De bedreigingen voor de oceanen, kustecosystemen en de gemeenschappen die daarvan afhankelijk zijn, zijn duidelijk. Het brede scala van klimaatverandering effecten op de oceanen vereisen dringende actie en investeringen om mariene omgevingen, kustgebieden, biodiversiteit, mensen en economieën te beschermen. Deze kwesties en hun oplossingen moeten worden aangepakt via het hoogste beleidsniveau bij het UNFCCC. Wat heeft het UNFCCC dan gedaan om gelijke tred te houden met de urgentie van oceaan rentmeesterschap?
Tot voor kort heel weinig. Terwijl de ambitie om snel en systematisch op zee te handelen blijft toenemen binnen het maatschappelijk middenveld en de wetenschappelijke gemeenschap, is de vijf formele voorlopige agenda's voor de volgende ronde van klimaatveranderingsgesprekken wordt geen enkele verwijzing naar oceanen opgenomen. Deze scheiding tussen wetenschap en beleid is kenmerkend voor de niet-rol die oceanen formeel hebben gespeeld in het mondiale beleidsproces van het UNFCCC.
Onze volgende blog zal uitleggen waarom het UNFCCC historisch gezien oceanen niet volledig heeft behandeld en bevat enkele veelbelovende (en enkele verontrustende) observaties over hoe dit kan veranderen met COP25.